eğer üç kişilik bir ortamda, iki kişi arasında fısır fısır kürtçe konuşuyorsa belki haklı insandır. ama burada tiksintinin dile değil, insanlara duyulması gereklidir.
çünkü insanların diline, kültürüne saygılı olmak gerekir. nerede hoşgörülü milletim benim, nerede yüzyıllarca bu topraklarda bilmem kaç milletle bir arada yaşamış güzel atalarım?
lütfen, lütfen bırakalım şu iğrenç ayrımcılığı, ırkçılığı... insanlara sadece insan olduğu için değer verelim. onları ötekileştirerek değil. vatanımızı gerçekten seviyorsak bunu taşla, sopayla değil, sevgiyle, hoşgörüyle gösterelim. lütfen.
bu söylediklerimin hiçbir değeri olmayabilir sizin için. hatta eksileyeceksiniz belki. olsun. belki bir yerlerde saklı bir vicdanınız vardır. işte ben onu arıyorum.
