yıllardır sözlüklerde söylenen gerçekleri ilk kez bir köşe yazarının söylemesini sağlayan ayardır. sonunda, bir gazeteci çıkıp da bunları söyleyebildi.
--spoiler--
Beşiktaş Başkanı Yıldırım Demirören küfürlerden şikâyetçi. Önceki gün oynanan maçta kendisine yapılan tezahüratlara çok sinirlenmiş. Bağırmış, çağırmış.
Taraftar ilginç. Zannediyorlar ki, yöneticiler takım yenilsin istiyor. Yahu kardeşim, siz 1 istiyorsanız takımın kazanmasını yöneticiler 10 istiyor.
Çünkü siz eve gidip uyuyorsunuz, yönetici uyumuyor. Anası ağlıyor. Kurdeşen oluyor. Takım kaybedince siz keyfinizden oluyorsunuz, yönetici ise hem keyfinden hem gelecek paradan oluyor.
Ancaaaak!
Yıldırım Demirören için üzüldüğümü söyleyemeyeceğim.
Çünkü Yıldırım Demirören, şimdi oturduğu başkanlık koltuğunda küfürler sayesinde oturuyor.
Bunu unutmasın.
Serdar Bilgili Beşiktaş Başkanı'yken, Yıldırım Demirören tribünleri kışkırtıp, hatta belki de satın alıp Bilgili aleyhine öyle tezahüratlar yaptırdı, öyle küfürler ettirdi ki, Bilgili bırakıp gitti. Oysa Serdar Bilgili, Beşiktaş';a gelmiş en iyi başkanlardan biriydi.
Hüsnü Güreli ve Bilgili ikilisi, Beşiktaş'a tam anlamıyla çağ atlatıyorlardı. Hiç unutmuyorum, o günlerde Galatasaray yöneticisi sıfatıyla Beşiktaş Kulübü'ne ziyarete gitmiştim. Kulüpteki çalışmaları, organizasyonu görmüş, hayran kalmıştım.
Mehmet Cansun ve Yiğit Şardan&'a, "Bu adamlar bu kafayla devam ederse 5 sene içinde bizi geçerler" demiştim.
Ama o kafayla gidemediler.
Yıldırım Demirören, o müthiş ikiliyi "küfürlerle" yıldırdı ve yıktı. Böylece başkan oldu. Şimdi aynı dertten kendi mustarip.
Silahla yaşayan silahla ölürmüş. Küfürle gelen küfürle gidermiş. Sadece Serdar Bilgili ve Hüsnü Güreli’ye, yani Beşiktaş'a yazık olmuş.
--spoiler--
