normal şartlarda geçici bir psikolojik mutluluk olması gerekir ama sabahtan beri yazdıklarımız hep mutsuzluk üzerine! derinlerde bir yerde, kimseye göstermediğimiz mutsuzluğumuzun sancısını mı çekiyoruz ne? neyse!..
zor birisin; "seninle birlikte olmak için çok uğraştım" demek.. terk etmek daha zor; "beni ben yapan sensin ve ben seni terk etmek istediğim halde içine düşeceğim durumu ve bu durumun sürecini bir türlü kestiremediğimden, daha doğrusu geçmişteki acılarımı tekrar yaşamak istemediğimde seni terk edemiyorum.." demek..
ama; işte birçok insan hayatını siken şey bu "ama.." nedir abi bu? ama ne? ne aması?
terk mi edeceksin? siktir git! kalacak mısın? kal!
seviyor musun? evet mi? peki nedir bu ama? yapma.. bana "ama"lı cümleler kurma.. "ama"sız olsun her şey..
sevmiyor musun? evet mi? git! zoru kolayı yok! kalk, "hoşçakal" de ve git! hiç yapılmadı mı sana?
