her girdikleri ortamda bize ayrımcılık yapılıyor diye bas bas bağıran ama hiçbir zaman ayrımcılık varsa ben bu ülkede nasıl barınıyorum, nasıl üniversite okuyabiliyorum, nasıl prof olabiliyorum diye düşünme zahmetine katlanmayan, her yerde kürdistan da kürdistan diye naralar atan zavallı insanlar topluluğu.
hiç unutmuyorum üniversite 1. sınıfta tarih dersinde hoca bir soru yöneltmişti sınıftaki kürtlere. türkiye cumhuriyeti bir karar alsa şu anda ve güney doğu anadoluda istediğiniz toprakları size veriyorum ancak bütün hizmetlerimi de çekiyorum dese içinizden kaçı gider demişti. açıkçası içinizde kaç aptal var diye sormuştu. ama hepsi el kaldırdı malesef. o zamana kadar türk kürt kardeşliğine inanırdım ama şu anda biliyorum ki hepsinin içinde az da olsa mutlaka bir kürdistan hayali var... onlara şöyle sesleniyorum. bu ülke sandığınız kadar kolay kazanılmadı. sandığınız kadar da kolay değil o muhteşem(!) hayallerinizi gerçekleştirmek. bu ülkeyi kazanmak için şehit düşen askerlerimizi, mehmetçiklerimizi suratımıza tükürtmeyelim. kemiklerini sızlatmayalım onların. inanmayın nolur. kardeş değil türk kürt falan!
