Teknoloji geliştikçe dünya kirleniyor... ne kadar hayatımızı kolaylaşırıyor gibi gözükse de yalnızlıklara ortam yaratıyor.. erik çalınan komşu bahçeleri; karanlık olana kadar oynanan saklambaçlar, kırılan camlar, bahçelere kaçan toplar, çalınıp kaçılan ziller, çocukca aşklar, toprakla yapılan yamuk çanak çömlekler, akşam sefalarını sıkıp yapılan yalancıktan meyve suları bunların tek şahitleri hep o unutulan SOKAKLAR... leğenlerde kaymayı özlüyor insan, istemiyor kayak tesislerini, özlüyor sokaklarda saklambaç oynamayı, istemiyor çalışmayı... sokak köşelerinde çocukluğunu özlüyor... şimdi dışarı çıkmıyor çocuklar... korku endişe içinde tedirgin; bilgisayar başında büyüyorlar, oyunlardan mahrum, gün geçtikçe betonlaşan; betondan hapishaneler içinde yaşıyor. ne mümkün motorlu araçlardan sokakta oynamak. evlerde bahçe yoksa, parka gidecekler ve yalnız gidemedikleri için parka kim ne zaman götürürse o zaman.
