hıncal uluç bugünkü yazısında film hakkında berbat demiştir. bana sen nasıl bir eleştirmensin bre hıncal dedirtmiştir resmen. madem beğenmedin filmi, en azından oradaki oyunculuğa, emeğe saygı gösteresi garip insan, sonra dersin türk sineması gelişmiyor, türk sineması yol almıyor. üstelik yaptığı eleştiride bir halta benzemez, yarım gazete sayfasını işgal etmiş safsatadan ibaret. içi boş, doldurulmamış laf salatası. kaç kere bir sınır karakolunda askerlik yaptın, çatışmaya girdin sayın hıncal, diyesi geliyor insanın.
yazısından bir alıntı
--spoiler--
baskın anından sonuna kadar, karakol bir şaşkın ordusu. tam bir panik... beklenen baskında panik... bu nasıl eğitimdir peki?... kim ne yaptığını, niye yaptığını bilmiyor... hem de savaş bölgesinde böyle askerlik olur mu?
--spoiler--
çok güldürdün beni hıncal.
1. orada savaşanlar robot değil, 20 yaşlarında gencecik insanlar.
2. oradakiler profesyonel asker de değiller ki bunun çok iyi eğitimini almış olsunlar.
3. filmdeki rambo olsa, dört bir tarafından kurşun yağsa, roket atılsa o da şaşkına döner kanımca.
ama neticesinde bir sinema filmidir. o gözle bakmak lazımdır. şayet her sahnesinde %100 gerçeklik arayacaksak, o zaman gidelim belgesel izleyelimdir.
