Ülkem için kafa patlattım. Sağımda solumda dolaşan, tek derdi milletini düşünmek olanlara laf atanları yine elimden geldiğince görmezden çalışarak kendi yoluma baktım. Eğitimime devam ettim. Laf salatası yapmadım ki boş adam olmayayım. Okudum, öğrendim, ülkeyi ileriye götürmek için bireysel olarak üzerime düşen gerçeklerle yüzleştim ve buna göre hareket etmeye devam ettim.
Bu ülke karşısında kurulu düzenine karşı gelenler varsa eğer cesurca karşılarında durabildim. Sadece bileğimle değil arkamdaki devrimci ve akılcı çözüm yolunu belirleyen liderin ideolojisiyle yaptım bunu.
Dini daha iyi anlamaya çalıştım. Çalıştım ki çevremdeki hacı hocaların dini tam olarak bilmeyen vatandaşlarımı kandırmasını engellemeye yetecek bilgim olsun diye.
Bugnü kemalizm için bir şey yaptıysam, adam gibi adam olmaya çalıştım en basitinden. Para yemedim, Atatürk'ü sevenlerden paralar koparıp holdingleşmedim dini sömürenler gibi.
Atatürk sevgime karışmanın kimsenin haddine olmadığını bildiğim için de gönlüm rahat sevdiğimi belli etmeye devam ettim gururla. Atatürk'ün ilah olmadığını ama bu ülkedeki en cesur ve dahi adam olduğunu bildiğimden abuk sabuk adamların peşinden koşacağıma adam gibi bir adamın peşinden koştum. Bundan da gocunmadım, gocunmam.
