önceden, içlerinde nice çocuğun hayallerinin dolduğu ama geleceklerinin kaybolduğu oyun salonları.
resmen çocukluğuma hiç acımayarak savurdu, sikti attı bi köşeye. layık olmadığım yerlerden biriydi. boyacıların, çocukların 7 yaşlarında esrar* içtiği daha nice türlü türlü pislik insanlara rastlanabilecek nezih ölümcül mekanlardı, bir zamanlar. oyun salonu falan da değil ha böyle yerler. kendinden geçmiş, okul önlükleriyle, çantası atarinin yanıbaşında 10- 15 yaş grubu çocukların dahil olduğu oyun salonu. düşün bi; bitik ve yitik.
mortal kombat serileri, mustafalar, tekkenler, karı soymaca ve daha niceleri. en güzeli mortal kombat 4, en fetişi; karı soyundurmaca.
evet evet karı soydurmaca, bu bombaydı. tam ismini hatırlamıyorum ama bir kişi oynar, yanında 15 kişilik önleri kabaran, salyaları zevk suyu ile karışan ergen gençler, patlamaya ramak kala karı soyunmaz, böyle bişeydi.
+ can, gel bak olum. goro' nun mınısını siktim.
can' ın sikindiriğinde bile değil. can görmek istiyo, arzuluyo ve bekliyor.
delirtilir ergen gençlik. oynayanda, tipi ergin ama ermemiştir daha. atari kolu yerine, kendi dalgasını tutsa atari kolu zannedersin, o kadar yani. çocukların elinden alır o oyunları, jetonları otzbir malzemesi çıkarır kendine. eee günde 6 kere boşalan insan diye başlıklar yok boşuna.
- can soyunduramıyosun oğlum ver halledeyim ben.
+ tamam hakkı abi al. hemen görmek istiyorum, hemen.
alır jetonu, piç eder oyunu. çocuğun görmek istediği karıyı soymaz, gider kendini tatmin eder. saatler geçer saf can, halen bir umutla bekler, yok ama yok mıncık göremez.
bir zamanlar böyleydi atari salonları. şimdi varlığını bile bilmiyorum fakat çocukluğumun en güzel yıllarıydı. özlüyorum ve şimdi açıyorum mk4' ü.
eee, şindik?
yarar veren değil, sikilen sevilir. 10' unda da, 30' un da da.
