kralın içinde olduğu her yapım gibi mükkemmel olmak zorunda olan yapıt. izlediğinizde michael jackson'ın neden sadece bir şov ve eğlence adamından çok daha fazlası olduğunu anlıyorsunuz. inanılmaz bir ses, eşi görülmemiş bir mükemmeliyetçilik, teorik müzik bilgisi... herşeyin en iyisi toplanmış bu adamda...
i just can't stop loving you u söylerken, bir anlık coşum haliyle yaptığı operavari çıkışlardan sonra kenardaki müzik yönetmeni ve orkestraya dönüp ''tam performans gerektirmeyen yerler dışında bana şarkı söyletmeyin'' demesi çok sempatik ve bir o kadar büyüleyiciydi. ilerleyen yıllara rağmen yetenekten kaybolan hiçbir şey yok, hareketlerde biraz daha yavaş belki ama ses, yorum aynı, hatta daha da olgunlaşmış. bu adam keşke daha binlerce şarkı yapsaydı, hatta yeryüzünde yapılmış bütün efsane şarkıları yeniden yorumlasaydı diye bencilce bir düşünce kaplıyor içinizi. o sesiyle bir yerlere gelen insanlar arasında şüphesiz en iyisi ve dünyanın son 40 yılına damgasını vurmuş eşsiz bir insan.
son söz de, fotomontaj ürünü aptal resimleri yanyana getirip ''eheuheu michael jackson bir ucubedir'' tandanslı forward mailler atan, 21. yüzyılın mozart'ı denilebilecek bir adam hakkında ipe sapa gelmez benzetmeler kullanan beyinsizlere! evet çok üzüleceksiniz ama michael'ın tipi hiçte kötü değil, yaşına oranla gayet iyi görünüyor, sadece eskisine oranla daha zayıf ve burnuyla ilgili de hiç bir problemi yok.
özetle tarifsiz duygular içerisinde 2 saat geçirdim. muhtemelen bir kez daha izleyeceğim. her ne kadar bu filmin gelirleri kralın kavgalı olduğu sony music'e gidecek olsa da umarım bize kızmaz ve bulutların üzerinden o sıcak gülümsemesiyle bizlere seslenir;
