dinlere inanan insanlar söylendiği üzere sadece dünyevi zevklerin bazılarından mahrum kalıyor olabilirler, her şeylerini bir emir ve yasaklar bütününe göre düzenliyor olabilirler. bunları yapıyor olmaları demek onların daha huzurlu ve hatta mutlu olmaları demek. Yani sanıldığı gibi nefislerine hükmetmeleri onlara bir şey kaybettirmez. diyelim bir din yok, ahiret denen de bir kavram yok. bir dine inananın, inandığı Varlık için birşeyler yapması bu dünya için kayıp değildir. Varsın bazı zevklerden de mahrum olsun. Ama ya ahiret, başka bir hayatın varlığı doğruysa...
