tek çocuk bencildir, paylaşmayı bilmez, kötü olur sonra, ot gibidir, sularsanız büyür... ve buna benzer yakıştırmalara maruz kalan kişilerdir. halbuki bilmezler tek çocukların bir kısmı çok sevdiği insanları kardeş yerine koymaya o kadar hazırdır ki, ve belki de kardeşliği o denli istiyordur ki onu o hale getiren şey yalnızlığın bir parçasıdır. (bkz: felsefe yaptım alkış)
