çoğu insan ona sıradan gözüyle bakabilirken sen bunu asla yapamazsın.
ne yakışıklıdır, ne havalıdır dişleri yamuktur; ama olsun ne güzel gülüyordur.
sen ölürsün o gülüş için.
tanrılaştırırsın gözünde. ulaşamayacağın raflara kaldırır sonra ulaşmaya çalışırken kendini bitirirsin. tanışma ihtimaline delicesine sarılır en yaratıcı şeylerini onun için yazarsın.
o bi gün o okul kapısından çıkıp gidicektir.. hem de senden 1 yıl önce.. belki adını bile bilmeden. işte o zaman bitersin sen. kendine güvenin 0 olur niye sevdim bu kadar nasıl sevdim lann tanımadan dersin. her hali kazınmıştır göz kapaklarına saçını düzeltişi sana bakışı aranızdaki her elektrik. bazen öyle rüyalar görürsün ki... " ne biçim rüyaydı elimi tuttu" dersin. "hissettim resmen.." ama sen kendi elini tutmuşsundur yorganın altında. yoksa nasıl hissedersin o "tanıdık" sıcaklığı.. gidince de kendi yalnızlığına sarılıcaksın zaten. geçmiş olsun işin zor
