tavşandan şapka çıkarmak çıkarmak ne kadar grotesk ve gerçeküstü ise bu ve buna benzer, "tırnak içinde ayinler" de artık maksadını aşan absürd ve trajı komik" gerçekler haline gelmiştir ülkemizde. belki olabildiğince sıradanlaştırılmıştır artık.
maskotlar, bardaklar, büstler, dövmeler, kalemler... ve kuru kalabalıklar !...
atatürk ile ne yapacağımızı şaşırmış durumdayız. onunla ne yapacağımızı bilemiyoruz artık.
geç-diktatörlük rejimini kendine beis görmeyen bir milletin evlatlarının tutulduğu bir tür çocukluk humması gibi, yakasını bırakmıyor bir türlü. bir savaş gazisine üstün vasıflar atfederek onu tanrısallaştırıyor.
ileri götürülemiyor, değiştirilemiyor.
her sayrılı dönemde, bir yerlerden çıkıp atıyla şahlanarak kılıcını bu ülkeye değdirip her şeyi düzelteceğine inanılıyor hala. ve bu, aslında çocuksu ve naif bir düş. onu belleğinde bir kahraman olarak yaşatan çocukların onunla kurduğu fantastik ilişki. ve sırf bu fantazmaztik görüntünün aldatıcılığında yaşandığı için hala büstleri okullardan fazla, hala "nasyonalist faşizm"e ve "körleştirici ulusalcılık paranoyası"na zemin olmakta ve hala militarizmin gölgesi sivil, çoğunlukçu, demokratik düzenin ve barışın üzerinde.
tam da bu yönleri nedeniyle "ilericilik" ilkesi kendi kendisinin mahfı olmakta. bu kadar tabulaştırıldığı ve tanrısallaştırıldığı için "ilericilik" kavramını 100 yıl öncesinin konjonktürel bakış açısıyla görebilmekteler. heyhat hiçbir şey kendini yenileyememekte!
tabularınız ve korkularınız, "tanrılarınız" kadar eski.
" Tabu sınırlamaları din ya da ahlâk yasaklarından farklıdır. Bunlar bir tanrının egemenliğine bağlı olmaktan çok kendinden yasaktırlar, yasak olmalarını kendileri gerektirir. Bunların ahlâk yasaklarından ayrılığı: Tabu yasakları doğrulukları için akla uygun hiçbir neden gösteremezler, kökenleri de belli değildir. Bizce anlaşılamaz olmakla birlikte onun egemenliği altında olanlar için bu yasaklar bir zorunluluk, bir gerçek olarak kabul edilir."
