türk insanının ortak özelliği ve genel tavrıdır. hoşa giden ya da övgüye değer olduğu düşünülen herhangi bir iş-hareket yapan bireyler, mesnetsiz ve sebepsiz küfürlere zilyetlik ederler. olumlu iş yapan herkes öyle ya da böyle buna maruz kalmıştır, kalacaktır. bu övgü belirtme sürecinde en çok kullanılan küfürler ise; piç, yavşak, puşt, şerefsiz ve biraz ağır da olsa orospu çocuğu'dur. mamafih; bahsi geçen orospu çocukluğu, müspet bir orospu çocukluğunu ifade ettiğinden genel anlamda önemli bir sorunla karşılaşılmamaktadır. hadi cümle içinde kullanalım. okuduğumuzu anladık mı?
- lan olum bizim cevdet var ya!
+ evet var ne olmuş
- işte o cevdet ibnesi, nano ölçekte baskılamada yeni bir teknik ile 60 nano metreden küçük taneciklerin baskılanmasına olanak veren yeni bir buluşa imza attı diyolar.
+ vayyy şerefsiz. demek o yüzden evden hiç çıkmıyodu adi. işim var diyodu da inanmıyoduk lan bak gördün mü adamın günahını almışız. çok zeki piç olum ya. harbiden küçüklüğünden beri nanoteknoloji diyip duruyodu orospu çocuğu. helal olsun valla göt oğlanına
- abi daha önce de mikro işlemcilerin performansını belirleyen transistörler vasıtasıyla moleküler boyuta küçültülebilen ve böylelikle bir naphthalocyanin molekülü içinde kullanılan iki hidrojen atomunun, transistörlerin yerine getirdiği elektrik devresi görevini üstlenmesiyle işleyen bir icat da gerçekleştirmişti bu puşt.
+ ne diyon ya ciddi misin amına koyim. sorma sorma fena akıllı fena. sen de hiç kötü değilsin ha yavşak. nano mano transosrot falan biliyon bu işleri keraneci...
- öyle deme abi ben de zekiyimdir aslında. halı sahadaki maçları hatırlamıyon mu nasıl milimetrik paslar atıyodum size
+ evet evet sen de gönlümüzün dahi prensisin hacı...
