sabahın beşi . daha çok erken uyanmak için. hem ben bu saatte hiç uyanmam ki , severim uykuyu. biraz uğraşsam tekrar uyumak için. yok olmuyor .odanın duvarları , tavanı sanki üstüme geliyor . yatak sanki bir tabut. bunalıyorum. nefes alamıyorum .kalbim , midem . bağırsaklarım hepsi birbirine geçmiş sanki. çıkmalıyım burdan. salona gideyim. herkes uyuyor .uyansalar keşke . daha çok var uyanmalarına. tanrım . odanın içi aydınlık , çok aydınlık , kör edecek kadar aydınlık ve sisli . gözlerim kamaşıyor. bakmak istemiyorum , görmek istemiyorum . kanepeler delici kırmızı , delice kırmızı .kırmızı boğuyor beni. ışık ,sis , kırmızı ... pencere . pencereyi açsam , atlasam , kurtulur mym acaba duvarlardan ,çöken tavandan ,kalbimden , midemden , bağırsaklarımdan ,aydınlıktan ,sisten ,kırmızıdan... nefes alışverişlerim hızlanıyor .kaslarım gergin .bir nöbet mi geliyor acaba. sakin olmalıyım.tanrım midem bulanıyor .kussam .başım , başım patlayacak sanki. tanrım çıldırıyor muyum .aklım. aklım. aklım , tanrım düşüncelerimi zapt edemiyorum. sanki ileriye atılacak , eşyaları kıracak gibiyim , kafamda hepsi,bütüno enerji. aklım , başımdan çıkmak istiyor gibi. nefes nefeseyim. ellerimle tutsam , ellerimle sımsıkı başımı tutsam acaba aklımı tutabilir miyim . anne anne anne , aklım kaçacak yardım et , anne çıldırıyorum ....
