(bkz: #6382011)
bir filmin illa ki sanat yönetmeni gözüyle "öhmm şu açıdan eksiiik" tarzı eleştirilmrsinden ziyade o iki saatte izleyici olarak sana ne hissettirdiğini aktarmak açısından başarılı bir yazı yazmış. sadece olumlu görüş bildirdi diye değil, hissettiklerini çok iyi ifade ederek sinema seyircisinin film hakkında paylaşacakları aman efenim kalitesi bu bütçresi şu aman da bilmme ne tarzı ukalalık yerine ödediğin para karşılığında iki saat gerçek hayattan verilenlerin boyutuna geçip kendin gibi hissedebildin mi kısmıdır demiş olmasıdır. teşekkürler arkadaşım... ayrıca seri artı oy veren meleğin ben değilim ama kendisine epey katkım olduğu da inkar edilemez.
son olarak; en sevdiğim menemen yemekten beni soğutan bir betimlemesi olduğu için nickinden gıcık kaptığım bu insanı, insani duyarlılığını yitirmediği koruyabildiği için ayakta alkışlıyorum!
"gençliğimden beri yürüdüğüm istiklal caddesinde hiçbir zaman bu kadar garip hissetmedim kendimi. Sanki izole olmuştum bütün insanlardan, kalabalıktan. Kafam yerde yürüdüm bütün caddeyi abartmıyorum. Neden, niye diye sora sora. Neyin muhasebesini yaptım ben bile bilmiyorum ama şuna eminim sırtımda biri vardı sanki ve boşuna yaşadığımı hissettim o an. Ne yapıyordum lan ben orda? Benim kardeşlerim dağlarda o şartlarda nöbet tutarken, orospu çocuklarıyla savaşırken ben ne sik yiyordum mınakoduum şehrinde?"
