cuma namazının iki önemli yönü vardır. birincisi daha çok bireysel islami yaşantıyla ilgilidir. birçok insan için cuma namazı islamla arasındaki son bağlantı noktasını temsil eder. bayram namazları tamamen gelenek ve kültür öğesi haline gelmişken cuma namazı hala dini gereklilik yanı ağır basan bir ibadettir. sair namazlarını kılmayan bir müslümanın cuma namazını kılma konusunda gösterdiği hassasiyet bu son bağlantının da kopmasını istememesindendir.
işin diğer yönüyse bugün geçerliliğini az çok yitirmiş olmakla beraber geçmişte mühim bir bağımsızlık sembolü olmasıdır cuma namazının. özellikle içerdiği hutbe kısmı ve burada zikredilen hükümdar ismileriyle. bugüün bunun pratik bir karşılığı yok tabi. ama cuma namazının huzur içinde ve sıkıntısız kılınabiliyor olması yine de esir olmadığımız inancına katkıda bulunuyor.
