eskiler şöyleydi romantizmine yakalanmışların asla sevemeyeceği şey. ama en zorlamasından.
nedir bu teknolojiye gösterilen, ikiyüzlülük ve küstahlık anlamıyorum açıkcası. yonja çıktı, ilk keşfedenler çok sevdi, sonra milyonlara ulaştı, herkes artık özel bir şey yapmadığını farketti sanki annesinin kırığını yatakta yakalamış gibi sövmeye başladı, facebook çıktı ha keza, şimdi de twitter için nefretini sidik yarıştırma müsabakasına dönüştürerek ifade etme eğilimi başladı.
insanların kapitalizme bu kadar sövüp bu kadar çok onu sömürmelerini, vantuz gibi içine çekme ihtiyacı duyup sonra da kaldırıp atma isteklerini, bunu da dünyanın nahoşluğuna yormalarını anlayamıyorum açıkcası.
