lise yılları. sevilen ders ama sevilmeyen öğretmenle geçen saatler. sınıfımızda bulunan durumu iyi olmayan arkadaş, derse kendisinin olmayan büyük ihtimalle bir başkasından aldığı eski ve epeyce büyük spor ayakkabılarla gelmiştir. bunu farkeden yavşak bir o kadar karaktersiz öğretmen "x onlar babanın mı? ehühühüü" diye gerizekalıca bir cümle kurmuş ve kendisi gibi karaktersiz bazı öğrencilerle gülmüştür. arkadaşımızın boynunu öne eğip "benim" deyişindeki ses tonunu yıllar geçmesine rağmen unutamamışımdır. azının ortasına bir tane geçirmediğim için yıllarca pişman olmuşumdur.
