Anne ve babaların aslında terliğin çocuğunun canını yakmaması ve önemli bir yerine zarar vermemesi, isabet etmemesi için (içinden) dua ederek fırlatması eylemidir.
Eylemi o kadar ciddi ve gerçekçi yaparlar ki, korkudan ödümüz patlar ve savuşturduğumuz terliği kar sayarız. onların o terliği atarken ne hissetiğini ancak anne anne baba olunca anlayabileceğimiz türden bir davranıştır.
terliklerden biri bize isabet ederde biz oturup ağlamaya başlayınca annemiz yada babamızda yanımıza oturur, yarı pişman bir halde aynen şöyle diyerek
