başarının da göreceli olduğunu gösteren durum. neden mi? hemen anlatayım.
pazardan beri bakıyorum, sözlükteki fenerbahçeliler hala çılgınlar gibi sevinç çığlıkları atıyorlar. bir taraftan da galatasaraylılar'a laf çakıyorlar. oysa ortada kazanılmış ne bir kupa ne de ciddiye alınacak bir başarı var. ortada sadece bir lig maçından 3 puan çıkarma var. hem de ev sahibisin. eminim ki ankaragücü taraftarı 3-0 lık galibiyetten sonra fenerbahçe taraftarı kadar sevinmemiştir. ancak unutulan şudur; fenerbahçe her sene olduğu gibi bu sene de hedefine galatasaray'ı koymuştur. galatasaray ne kadar hırpalanırsa fenerbahçe için o kadar kazanç ve sevinme kaynağıdır.
yüz yıllık tarihi olan bir kulubün bu hale gelmesi elbetteki içler acısıdır. oysa bu kadar imkanı ve geçmişi olan bir kulüp hedefini yüksek tutmalıdır. galibiyetler geçicidir, ancak başarılar kalıcıdır. lig maçından alınan galibiyet bir hafta sonra unutulacak. bunun için diyoruz ki gelin bu galatasaray'ı yenme fetişizminden vazgeçin. biraz normal olun. dünyanızı sadece ama sadece bir galibiyete göre kurgulamayın.
velhasıl, galatasaray da fenerbahçe de büyük kulüptür. o yüzden alınacak derbi galibiyetleri hayaliniz olmasın.
ekleme: eğer galatasaray'ı yenmek sizin için bu kadar önemliyse, bu yolda devam edin ne diyelim.
