servet-i fünun'un en önemli şairi sayılır. ferdiyetçi bir anlayışa sahiptir. Recaizade mahmut ekrem'i tanıyana kadar klasik edebiyat disipliniyle eser vermiştir. Bu dönemde ikinci abdülhamit'e yazdığı övgü dolu şiiriyle( Padişah-ı ruy-ı zemin) ödül almıştır.
Herşeyden önce bir eğitimci ve idealisttir. yaşamına ve şiirine damgasını vuran 2 büyük kavgası vardır.
1- 1908'e kadar abdülhamit'le olan özgürlükler,kavgası.
2- 1908'den sonra ittihat ve terakki cemiyetiyle olan kavgası. Beklediği devrime ola inancıyla millet şarkısı'nı kaleme alan şair, bu inancına ters istikamette eylemler içinde olan cemiyeti en ağır dille eleştirmekten geri durmamıştır.
anlaşıldığı üzere tevfik, bağlı bulunduğu hareketin şairi değil, bir tavır adamıdır. hayatta ki kavgalarına mizacı ve inancıyla karar vermiştir.
Pozitivist akımdan etkilenmiştir. tabiat, aşk, kadın, insanlık, hak ve hürriyetler, vatan ve millet sevgisi, aile gibi konuları eserlerinde işlemiştir.
