*Nefretin ve sevginin çok da olağunüstü olmayan koşullarda bir arada olması durumudur. Nefret ve sevgi arasında insan davranışarının çok değişken olması sebebiyle çok ince nüansların olduğnu biliyoruz.
Mesela çok sevdiğiniz bir hocadan kötü almanız not sizi çok üzebilir. Hatta bu üzüntünün sonucu olarak hocaya karşı nefret besleyebilirsiniz. Ya da geçmişte çok başarılı olan bir insanın akıl almaz bir hata yapması, sevgilinin akıl almaz davranışları * bunlara birkaç örnektir.
Tüm bunlar bir bakıma "hayallerin yıkılması"yla alakalıdır. Sevdiğimiz insanları olduğu gibi kabul etmek yerine çoğu kez hayalimizde tasarladığımız şekilde düşünürüz.
Bu hayali öyle bir tasarlarız ki, bir binanın katları gibi üst üste koyduğumuz "beklentileriniz" o kadar çok olmuştur ki, hayal binanınızın yüksekliği ona karşı olan sevgiye eşdeğerdir. Ancak ne zaman küçük bir sarsıntı olsa "temeli sağlam olmayan" bu yapı çöküverir. işte bu beklentilerinizden kaynaklanan bir sorundur ki hata çoğu kez bizdedir.
Tüm bu sevgi ve nefreti bir arada tutmanın yolu ise insanları olduğu gibi kabul etmekten geçer.Unumamak gerekir ki "kimse mükemmel değildir".
