eve gelirken kırk yılın başı baklava ya da meyve gibi şeyler getiren şahsın, yerli yersiz aldığı şeyi hatırlatması, durduk yere, " şu 'x' i getirin de bir güzel yiyelim!" gibi çıkışlar yapması, ev halkı duymazdan gelince de hiç üşenmeyip ürünü tabaklara paylaştırmak suretiyle servis yapması, "sonra yerim," diyenlere gönül koyup diş bilemesi, neredeyse ağlayacak gibi olması.
