şafağın karanlık olduğu bir dönemde idi. o günkü sabah eğitimimizi almıştık.bingöl ün soğuk günlerinden biriydi lakin, güneş öyle ısıtıyordu ki üzerimizde bulduğu yerleri, o ısıtsın diye onu görebileceğimiz bir yere oturup yemek içtimasını bekliyorduk.
o esnada canı sıkılan arkadaşlar kendi aralarında konuşuyorlardı;
x: ....olum sen daha sübhaneke yi bilmiyosun bana maval okuma ordan!
y: ne bilmicem lan sübhaneke süm süm teke anam keçi babam teke!..
q,w: hıhahaehoe
x: anamı niye karıştırıyosun lan g.t!
y: ne diyo bu yaa?
q: olum ne anası lan mal ananla ne alakası var?
x: sen sus lan seni de gördük yediye üçler dövüyodu seni biz ayırmasak!..
w: ?? phahahehea
x: ne gülüyon lan heaa!! (çota)
w: s.ktim olm seni!! bırakın lan bırakın!ne vuruyon olm ha! ne vuruyon?
