terörlerin en büyüğü olmasına rağmen her köşe başını (medya, iş hayatı vs.) tuttukları için halk tarafından pek dillendirilmeyen terördür. özellikle ülkemizdeki zengin kesimin bir çoğu diğer insanların dünyaya kendilerine hizmet için getirildiğine inanmaktadır. her yaptığı hareketi bir lütuf gibi görürler. mesela günde 12 saat çalıştırıp asgari ücret verdiği çalışanının yanında "ben bu işyerinde kaç kişiyi besliyorum!" gibi orospu ağzına bile yakışmayacak laflar kullanırlar. zengin teröristler, ideolojik manada siyasetle ilgilenmezler, bazıları günlük politika ile ilgilenir, onunda sebebi çok değerli kıçlarına olası bir iktidar değişikliğinde kaçabilecek şeylerin hesabının yapılmasıdır.
milletin değerleri ve zevkleri de önemli değildir bu tipler için. alın işte en güzel örnek "paralı maç yayını". milletin en büyük zevkini elinden alarak eline ne geçiyor? 5 katrilyonluk servetine 100 trilyon bile ek gelir sağlamaz bu. yanlış anlaşılmasın bugün hakkında konuşmuyorum, geçmiştekiler de dahil buna. zaten zengin dediğimiz bir prototiptir zamana mekana göre değişmez.
zengin terörünün en inanılmaz en şaşırtıcı sonucu bu terörün bazı mağdurları tarafından inanılmaz savunulmasıdır. şu entrymden sonra bile bana loser falan diye giydirileceğinden eminim. vergisini hakkıyla vermeyen, çalışanının hakkını ödemeyen, iş kanununun ırzına geçmeyi marifet sayan bu tiplere avukatlık yapmaya hevesli o kadar çok yardakçı vardır ki. burda anlatılmak istenen şey ne sol anlamda "sınıf çatışması" ne de islami anlamda "zenginlerin kazandıkları paraları hayırda" kullanmaları. bir zengin, marxist de olsa tüm parasını fakirlere dağıtan müslüman da olsa farketmez. konu bu tiplerin dünyanın kendi etraflarında döndüklerini sanmalarıdır.
zaten dikkat edin iflas edince çoğu intihar ediyor. hayatı para ve iş merkezli anlamlandırmışlar çünkü. geçmişlerindeki davranışlarından dolayı çalacakları bir kapıda yok.
