reddeden kişi tabii ki daha iyisini bulabileceği inancından hareket eder, erkek de olsa kız da olsa. daha iyisini bulamayacağını düşünen kişi zaten otomatikman kabul eder karşısındakiyle birlikte olmayı. tüm ilişkiler bir sosyal karşılaştırma sürecinden geçer, hatta hayattaki tüm kararlar bir karşılaştırma sürecinden geçer. tersini düşündüğün zaman bu kızın davranışının ne kadar doğal olduğunu görürsün. "daha iyisiyle* beraber olabilecekken teklifi kabul eden kız". bildiğin abzürd komedi olurdu böyle bi seçim. sabahlara kadar sohbet edebileceğin birisi varken iki kelam edemeyeceğin kişiyle neden beraber olmuyosan daha iyisini bulacağın zaman da elindekiyle yetinmeyi düşünmezsin. daha iyisini bulamayacağını anlayan kişi zaten elindekiyle mutlu olmayı bilir, bizim memlekette kadınlar genelde 29 yaş sonuna kadar, erkekler 35 yaşına kadar şanslarını denerler, bu yaşlara gelene kadar karşılarına çıkan kişi beklentilerinin üzerinde bir ilişki sunmuyorsa onlara, ya tutarsa mantığıyla ellerindeki deadline'ı sonuna kadar kullanırlar. işin evrimsel bi boyutu da var kadın kısaca en iyi genlere sahip olan ve bununla birlikte çocuğuna mümkün olanların içinde en büyük yatırımı yapabilecek kişiyi* seçmeye eğilimli olur. daha ayrıntılı tartışması için: (bkz: dış görünüş yüzünden reddedilmek/#6112054)
