hayata gözlerimi açmamı sağlayan eğitim kurumu. 7 senemi dirsek çürüterek, kalorifere yaslanarak, öğle tatilinde çimenlerine uzanıp 40 dakkada bronzlaşarak geçirdiğim, duvar üstü tel örgü onun da üstü dikenli tellerden geçmeye çalışarak kaçiyim derken farkında olmadan triatlon antrenmanı yapmamızı sağlayan, ingilizce bilmeyen hatta türkçe cümle kurmaktan aciz ingilizce hocalarına sahip okul. bkz: alttaki dialog
fatma nur çelebi (hoca vasıflı kişi) :sanırım üzgünüm ama artık bu top benim olmanın zamanı geldi.
bir başka örnek: bu okul aynı zamanda hayal gücü sonsuz müdür yardımcılarına da sahiptir. bkz: alttaki dialog
sezai (hayalperest müdür yardımcısı) : oğlum benim bir öğrencim vardı, günde 10.000(yazıyla on bin) soru çözerdi, şimdi boğaziçi ingilizce tıpta. *
bu okul farkında olmadan kendi efsanelerini yaratmıştır...
(bkz: sezai quoteları)
sağcısı solcusu birbirini bıçaklar, sonra ertesi gün kutu kolayla drawdan beyzbol oynardı...
hatta birinin kulağını bile kesmişlerdi böyle kantine giden merdivenler kan izi doluydu...
kravat takmayan kız ve erkeklerin törenden sonra numaraları alınırdı.yazın aylarında kızların kısa çorap giymesi imam hatip mezunu müdür tarafından yasaklanmıştı.
(bkz: maltepe anadolu liseli kızların mayıs haziran aylarındaki pişik sorunu)
yıllar önce mezun oldum, yıllığımı aldım, kapısından çıktım.ve bir daha dönüp arkama bile bakmadım.
