(bkz: leyla'ya mecnun gözüyle bakmak)
öğrenciliğiniz ankara'da geçtiyse,
terası olan bir eviniz ve anıtkabir'e nazır bir manzaranız,
sokağınızın köşesinde 24 saat açık marketiniz varsa,
kapınızı çalan dostlarınız olduysa,
gece midye yemek ve çorba içmek için dışarı çıkıyorsanız,
konur sokaktaki müzik sesini duyup neşelendiyseniz,
karanfil'deki işportadan aldığınız posterler olduysa
kaçınılmazdır özlemek ankara'yı..
