mutluluk kavramının ne kadar göreceli, insanlarda farklı izlenimler bıraktığının resmidir aslında... abidin dino mutluluğun resmini; çatıları akan bir evin içinde, kırık dökük küçük bir yatağın içinde anne, baba ve çocukların hep birlikte gülümseyen yüzlerle uyurlarken çizmişti... oysa bu mutluluk muydu ? çatıdan su damlıyor, uyunacak yatak bile mevcut değilken tıkış tepiş bir yatağın içinde ... ressam mutluluk olarak resimlemişti o yaşam şeklini... ve yine farklı bir entryde ışıkların, pırıl pırıl yanan bir şehrin görüntüsü... oysa ki hep ışıkları yanan evleri seyrederken düşünürdüm "ışıkları yanan evlerin hepsi mutlu mu acaba ?" diye...
Mutluluk bir duygudur. Duygularımız da güdüler gibi davranışlarımızı harekete geçirir. yaptığımız iş sonunda hissettiğimiz duygudur bizim ödülümüzdür.
Kişinin geçmişi, hedeflerine ulaşıp ulaşamaması, amaçlarına ulaşabilmesi; mutluluğu belirleyen faktörlerdir. herkesin mutluluğunun resmi de yaşantısındaki karelerden dolayı farklı farklıdır...
