bugün olan bir hadisedir. bilader her zamanki minibüsüne binmiştir. tam duraktan kalkmaya yakın yaşlı bir kadın binmiştir minibüse ve olaylar gelişir.
y.k.: yaşlı kadın
k: kaptan
y.k.:kaptan bey. ben çınar apartmanının önünde ineceğim.
k: teyze ben nereden bileyim çınar apartmanını.
y.k.: bizim kasap var bir tane işte, onun hemen karşısında çınar apartmanı.
k: ya teyze ne kasabı ne çınar apartmanı?! sen bana ineceğin yer geldiğinde haber ver ben indireyim.
minibüste hafif hafif gülüşmeler olmaktadır tabii bu sırada. tam muhabbet bitti derken yaşlı teyze konuya girer.
y.k.: yalnız kaptan bey, ben yaşlıyım.
k: (error verir) yani teyze?
y.k.: benim her yerim ağrıyor.
k: e teyze tamam da ben napıyım?!
y.k.: ya her yerim ağrıyor ben yavaş inerim ondan minibüsten. hem eşyalarım da var yavaş inebilirim.
k: tamam teyze in.
teyze iner ve kaptan dertlenmeye başlar.
- ya kadının kocası öldüyse allah rahmet eylesin. ölmediyse allah sabır versin. böyle bir kadınla bir ömür geçer mi ya! tey allahım.
