kendimi bir arap atı ile bir ingiliz atını yarıştırıyormuş gibi hissettim. özür dilerim ülkemin kızları.
ikiside çok konuşur. ama, italyan kızları konuşurken ayran budalası gibi izlersiniz. öyle güzeldirler ki, o kafa ütülemeleri bülbül sesi gibi gelir insana. lakin, türk kızları konuşmaya başladığı vakit insan doğduğu güne lanet eder. o nasıl bir iticilik arkadaş öyle. susun, mümkünse tarzanca anlaşalım.
