sadece eli şakağında düşünüp düşünüp, nerden kıvılcım çıkarsam da ortamı gersem diye düşünen üstün yazar sendromudur.
gösterilen çabalara, emeğe, fedakarlıklara saygısı olmayan, ekseriyetle tribünlere oynayandır.
basit bir mantık yürütecek olursak; yere düştü madem, bi el at da kalkmasına yardım et değil mi? (basın açıklamaları, tespitler yapana kadar)
lafla yürüyen peynir gemisinden inmesi, toprağa basması, saçılan negatif elektiriği toprağa yayması gereken kişilerin tribidir.
kimse kimseye bir şey vaat etmemiştir. elimizde olanı güzelleştirmeye çalışmak, dolayısıyla bok atmaya bir son vermek gerekir.
bunun için de bir tatlı kaşığı kadar bilinç, yarım su bardağı kadar da şuur elzemdir.
çekinmeden pembeleşinceye kadar karıştırınız.
