değişmeyen dünya düzenidir. bugünlerde bile aileden birine ben çocuk istemiyorum denildiğinde cevap hep; yaşlandığında kim bakcak sana sözü olmuştur. acınasıdır. madem ki bir bakıcı lazımdı bunu özel olarak yapan şirketler var artık. oysa adam gibi sevgiyle büyütülse çocuklar, yaşlı anne ve babaya bakmak bu dünyada yapılabilecek en güzel iyiliklerin başında gelir. çocuğu sırf bencillik ve yaşlılık korkusuyla sığanacak bir dal olarak görmek çok yanlış bir tutumdur. (bkz: sevgi güzellik ister)
