gerekli olan insan duygusudur. herkes nefret eder, nefretini öfkeye döker, ortalığın amına bile koyar!
hepimizin nefret ettiği şeyler var bu dünyada. *
manitandan ayrılırsın, sen misin ayrılan? dünyayı dar etmek için ona - nefretinin verdiği o gazla-; kendinin bile şaşıracağı şeyler yapabilirsin, enteresan şeyler düşünebilirsin onun için!
nefret, intikama dönüşürse; işte o duygu evrimini yaşayan insandan, uzak durmak farzdır kanımca!*
ikili ilişkilerde hat safhaya ulaşır bu duygu!
sana yapılanı unutamazsın, onu da geçtim, yediremezsin, kendine konduramazsın!
içindeki şeytan dürtüsünün, bir çeşididir.
kötü şeyler yapmaya meyleder adamı!
bazen gereklidir ama!
bana haksızlık yapılıyorsa, sana haksızlık yapılıyorsa, nefretini imntikama dönüştürmesini bilmelisin, bilmeliyim...
nefret, bazen itici güçtür! seni gaza getirir! kendinden beklenmeyecek derecede olaylara imzanın atabilirsin!
örnek:
öss yarışı! herkesi seni aşağalar, ailen senden umudu keser, sen içinde bu olanlara karşı bir nefret biriktirirsin..
bu seni bir şeylere yöneltir. öfkeye dönüşen nefretin, her pes edişinde sana yapılanları hatırlatır çalar saat misali...
unutmak mümkün olmaz, amacına ulaştırır bir şekilde.*
kötü nefret için ise atalarımıza kulak verelim; '' öfkeyle kalkan, zararla oturur''*
