Kişi istediği düşünceyi seçmekte, beğenmediği düşünceyi eleştirmekte özgürdür. ama bu özgürlüğün sınırlarını aşıp hadsiz bir şekilde hoşlanmadığı düşünceye ve o düşünceyi savunanlara; kendine söylendiğinde sinirden kulaklarına kadar kızarmasına yol açacak sözler söylemesi ve bunun sonunda da düşünce özgürlüğü var kardeşim diye kendince meseleyi çözümlemesi olayıdır.
bu tür kişiler, ne kadar anlatmaya çalışsanızda hakaret ettiği gerçeğini kabullenmezler, zira içlerindeki nefreti ancak bu şekilde dışarı çıkarabilmektedirler.
"bak ama benim değer verdiklerime hakaret ediyorsun" dediğinizde cevapları da hazırdır. "senin değer verdiklerin,benim değil" gibi ilkokul tarzında yanıt verirler.
birlikte yaşamak gibi bir olgudan haberleri olsa bile, kesinlikle beceremezler. cünkü benimsemediği düşünceye ve o düşüncenin insanına en ufak tahammülleri yoktur.
ortak paydada buluşup, birarada yaşamak onlar için neredeyse imkansızdır.
