sayıları pek azdır. ama atatürkçüler kendilerine kemalist'te demektedir. kemalizm "devrimci" ruh taşır ve çağa ayak uyduracak şekilde değişmelere göre yeni devrimler ön görür. atatürkçüler ise inönü'nün kemalizm yorumunu yani çakma kemalizmi savunurlar. biz onlara ulusalcı diyoruz. bunlar katı devletçilik, türkçülük gibi olgulara sıkı sıkı sarılırlar. halkçılıktan anladıkları sadece kendi düşüncelerindeki insanların halk olduğuna inanırlar. milliyetçilikten anladıkları turancılık şimdiki adıyla türkçülüktür. turancılık yasak olduğu halde turancılık yaparlar. bu kesim özellikle sunni müslümanlar ile kavgalıdır ve her fırsatta mustafa kemal'in laiklik ilkesine atıfta bulunurlar. devrimciliği ise devrimler bitti olarak algılarlar. aralarında devrimci yoktur. sıkı statükocudurlar.
bu statükoculuk yüzünden demokratik gelişmelere kulaklarını tıkarlar. mustafa kemal zamanında anayasamızın kişilere verdiği özgürlükler bir çok ülkeden çok ileri iken şimdilerde geri kalmış, cumhuriyet ve demokrasimiz artık antidemokratik kalmıştır.
kemalistler; ülkesine yabancı bir devletin ne askerini sokar, ne ülkesine borç versin diye ödün vermeyi kabul eder. atatürkçüler ise bize musul ve kerkük'e mal olan amerikan askerlerini ülkemize sokmakta ve onlara imf yoluyla ödünler vermekte beis görmemişlerdir.
missouri savas gemisi 1946'da türkiye'ye gelmiştir.
imf'ye dördüncü madde kapsamında üye olmamız da 1947 yılıdır. başımızda kim vardı dersiniz?
"Amerikan yardımı, cihan barışının devamı ve yenilenmesi uğrunda kendisine düşen büyük rolü tamamıyla benimsediğini gösteren ümitlerle dolu bir işarettir." diyebilen kişi...
