galatasaray'ın gruptan çıkabilmesi için her iki maçta da yenmek zorunda olduğu bordeux'ya kendi sahasında bir puanı ikram ederek ikinci tur hayallerini başka bahara ertelediği maç.
şimdi diyeceksiniz ki, "yok efenim daha beş maç var, belli olmaz, galatasaray avrupada farklı oynuyor hede hödö...". rakip fransa liginin orta sıralarından yeni kurtulmuş, 7 senedir şampiyonlar ligiyle alakası olmayan, kağıt üstündeki kadrosuyla galatasaray'a en denk (hatta galatasaray'dan daha kötü) olan takımsa, orası ali sami yen olmasa da sonuçta kendi evinse ve bu da bir avantajsa, rakip futbol namına ortaya hiç birşey koyamıyor ve kalene bir kez bile gelemiyorsa, şampiyonlar ligine göre nispeten zayıf kadron pozisyon bulmakta zorlanıyorsa ve daha da zorlanacaksa, oyunun kontrolü tüm maç boyunca sendeyse ve buna rağmen maçın sadece son beş dakikasında ciddi bir iki atak geliştirebiliyorsan tek mutlu olabileceğin şey, çok ihtiyaç duyduğun ve cebe attığın katılım ücreti (1,62 m euro) ve şimdiki beraberliğin ödülü olarak alacağın (163.000 euro) olmalıdır.
