benimdir o diyerek klasik yazıma başlamanın keyfiyle itiraf ediyorum. nasıl unutayım hayatımda gördüğüm en riyakar ifadeli insanı, fransız murebbiyeden ruhsuz ingiliz düşesinden kokoş bir özel ders çılgını bir anadolu lisesi yarışı yılgını insandı, hakkını yemiyeyim diyorum amma bana pek bir hakkı olmadı varsa yoksa babası doktor elifcikler, annesi müdür cansıncıklar budur yani. nefretle anarım bazı bazı, yani unutamadım.
geleceği gören edit: lafım her ilkokul öğretmenine değildir, yanlış olmasın.
ha birde rahmetli turgut özal' ın eşinin aynısıydı be kadın ıyyy ürperdim gene.
