doğuştan hipotansiyon sorunum olmasaydı asla yapmayacak olduğum bir davranış olurdu.
ortalamanın altında bir enerjiyle güne başlıyorum ve devam ediyorum. dikkatimi iyi düzeye getirmek için gün içersinde 2-3 kupa kahve içmem gerekiyor.
her sigara içişimde zaten az olan enerjimin acımasızca sömürüldüğünü farkettikçe bırakma ihtimali giderek kuvvetlenmeye başladı. önceleri iş yerinde içmemeye başladım içersem de bu 2-3 adetle sınırlı kalıyordu. mesai bittikten sonra ise rahatlamanın getirdiği psikoloji yolumun üstündeki ilk tekel büfesinden bir paket winston soft aldırıyordu. buluştuğum dostlarımdan tek bir isteğim vardı o da oturup rahat rahat bira ve sigara içebileceğimiz bir yer. abartmıyorum bir pakete yakın bir sigara tüketiyordum o 4-5 saatlik süre içersinde. eve vardığımda da ise ancak üstümü çıkarıp yatağa kadar gidebilecek bir enerjim kalıyordu. zamanla bundan da nefret etmeye başladım çünkü artık günün yarısı sigara içen ve diğer yarısında içmeyen biri olarak farkı çok net gözlemliyordum. geçirdiğim bu aşamanın hakkaten faydası olmuştu, uzun süre bu farkı hissederek yaşamak sonraki günler için bana umut verdi. daha sonra tamamen bıraktım.
zamanında benim de dahil olduğum sigara içen bütün insanların kendini kandırdığı görüşünü şiddetle savunmaya başladım. hakkaten buna ihtiyacım vardı, bu konuyla ilgili zihnimde faşist düşüncelere bile yer açmaya başlamıştım. gördüğüm her sigara içen insana için için sövüyordum. düşük tansiyon sahibi biri olarak hiperaktif bir hayata kavuşmak da hoşuma gitmişti. bana göre hiperaktif size göre değil.
koku alma duyusunun gelişmesi, dişlerdeki etkisi vs. gibi etkilerine değinmeme bile gerek yok sanırım.
