ziyadesiyle üzen başlıktır. hayır, atatürk adına üzülmüyorum. geldiğimiz bu noktadan ötürü üzüntülüyüm. atatürk' e saldırmak için muhayyilenin bu denli zorlanması, konunun bir gerçeğin ortaya çıkarılması, entelektüel bir merakın giderilmesi gibi anlaşılır hatta takdir edilir maksatlarla değil sadece toplumda kamplaşmaları keskinleştirmek, safları birbirine karşı daha sıklaştırmak adına yapıldığını görmek vicdani sorumluluk sahibi olanların içini sızlatıyor, fikri etik düzleminde insanı dumura uğratıyor. hepimizin bilinç altına çoktandır işlenen bir fikir giderek kollektif algımıza da monte ediliyor. maksada matuf her vasıta mübahtır. yazık. hiç bir zaman vasata bile yaklaşan bir toplum olamadık, şimdi bundan da o büyük adamı sorumlu tutanlar çıkacaktır, ancak düşmanlık hiç bir vakit bu denli egemen olmamıştı, saygısızlık ve pervasızlığın gün gelir prim yapabilecek olduğu hiç kimsenin aklına gelmemişti. bugün o noktadayız. kutlu olsun.
