"tanrı bütün kullara, rızkını dağıtırken,
kimi sırtüstü yatar, kimi boşta gezerken,
kul ahmet erken kalkar, haydi ya nasip derdi
kimseler anlamazdı, ya nasip ne demekti?
o mahallede, herkes gömlek giyerdi
bizim kul ahmet, bir gün bir ceket diktirdi
diktirir ya...
mahalleye dert oldu, kul ahmet'in ceketi"
naçiz tercüme: sen götünün üzerine oturmakta dahi zorlanarak birşeyler karalarken, mal varlığından dem vurduğun, karalamaya çalıştığın insan cephelerde ömür tüketip, halkın "ortak" sorunlarına "kendi doğruları" ekseninde çözümler geliştirme çabasındaydı. gene aynı eleştiri sahiplerinin, bu vesile ile içlerinde yer eden haset ve çekememezliğin boyutları ortadadır.
"mahalleli, kahvede, muhabbet peşindeyken
leylekler, laklak edip peynir gemisi yüklerken
kul ahmet, erken yatar, sabaha ya kısmet derdi
kimseler anlamazdı, ya kısmet ne demekti?
herkes gömlek giyedursun, bizim kul ahmet
ceketini bir de astarla kaplatıverdi
kaplatır ya...
konu-komşuya dert oldu kul ahmet'in ceketi"
naçiz tercüme: sizler zırvalarınıza boğmuş ve boğulmuş iken, doğru bildiği yolda ilerlemiş ve üstüne koydukça koymuştur. saldırmak, dedikodusunu yapmak için size de bir fırsat daha doğmuştur kul ahmet'in...
"bir gün, bir yoksul öldü, üzüldü mahalleli
ama bir kefen parası, bulamadı mahalleli
kul ahmet dedi; yalan dünya, çıkardı ceketini
örttü garibin üstüne, kaldırdı cenazeyi
sonunda herkes anladı; ya nasip, ya kısmeti
bizim kul ahmet, birdenbire oluverdi ahmet bey
ceket ise ahmet bey'in ceketi...
ibret-i alem oldu ahmet bey'in ceketi
meğerse tüm keramet, ceketteymiş be ahmet!"
naçiz tercüme: ceketin, işlevselliği ve kullanılış amacı karşısında mahalleli kelimenin tam anlamı ile "göt" olup kalmıştır. "ülkenin durumu içler acısı...", "vah vah vah" ve hatta "tüh tüh tüh" feryadlarındaki insanların ülkenin bu durumdan kurtulması adına tek bir somut adım atamayışı ve hatta kendi nitelemelerini dahi kaldıramamaları durumu karşısında bu ceketin kerametini gözler önüne seren durumdur.
"teşbihte hata olmaz." diyerek bu kısmı geçecek olursak eğer ki; ilgili mal varlığının genel yapısı ve akibeti ortadadır. mülkiyetlerin hemen hepsi "üretim" temelindedir. bağdır, bahçedir... kaldı ki atatürk'ün vefatı ile beraber türkiye cumhuriyeti devleti'ne kalmıştır tüm bu mal ve mülkler bütünü. atatürk'ün ne hak iddia edebilecek bir çocuğu vardır ardında, ne anası, ne de babası...
