içim yağmalanan bir samanyolu
göç hazırlığında bütün hücrelerim,
bıraksam yüreğimi büsbütün,
çıkıp kurtulacak yörüngesinden
ve aşabilse önü kesilmiş caddeleri
gözlerim de kopacak yüzümden
sen mi ayrılıyorsun benden?
yoksa ben mi açığa alıyorum kendimi?
her yanım bir buluşma yerine akacak biliyorum
ve "it gibi" ağladığım günden başka;
hiçbirşey kalmayacak, ne bana
ne de bu rezil kente benden geriye
göçebelerin yok değil çoktur adresi
ve hiçbir adresten taşınılmamıştır
fakat bilinemez hangi ayrılıkta
hangi aşkın yatısına gidilir
elbet üstünde durulmaz bunun da
"aşk da biter"denir, geçilir
içim yağmalanan bir samanyolu
yırtılmış yüreklerle dolu yörüngem
kaç yıldız yitirdim kim bilebilir
ve kim bilebilir açığa alınmış bir göçebenin
bütünüyle boşalırsa bedenindeki nehir
hangi parçan hangi kenttedir
