.... bu mektubu sana ben, çirkinliğimin diplerine kazdığım tünellerden yazıyorum. çünkü bilirsin, ucubeliğin ve yüksek güzelliğin lanetleri ikizdir, seni anlayabilmenin tek yolu, güzelliğine kazacağım kaçak tüneldir. ışığı az ve havası basıktır ama ne ironidir ki, tüneli aşabilenlerin hepsi astım hastasıdır.
anlıyorsun ya, güzeli görmenin yolu çirkin olmaktır. zaten bu yüzden kaderin bir post-it gibi panomda asılıdır. çektiğin acının odama yaptığı ziyaretlerin üç bini bulduğunu düşünürsek eğer, ezberimdesin be adam.
ve inkarından korkunç bir biçimde sıkıldım.
