sen fena kadın fena sevgili
güzel yüzün, uzamış siyah saçlarınla maruf
sen fena kadın, fena çocuk, fena sevgili
kitaplardan, müzelerden, heykellerden kaçırdığım
rakı ile sarhoş istanbul akşamlarından firar eden sen
ben aşklar düşünürüm senin için, gizlenmez, ilan edilmez
mesela, karlı kanun akşamları sokaklarda olduğun hatırıma gelir
ağzın, yüzün ve tütün kokan ellerin üşür
keşiflerin vardır şehirlerin gecelerine ve hayatların adair
benim en uzak evlerden şiirlerimin daima beraber olduğu insanlar uzanır
geceleri ağzında cigara ile iskelede görünürsün
ben şarkı şarkı söylenir, kumar oynanır, aşklar yaşanır o kahveyi düşünürüm
karanlık gecelerde kaçakçı motörlerinin ışıkları aynalara takılır
saçları darmadağın insanlar
iyi şeyler düşünmelerine rağmen yüzleri gülmez
benim içlenip yolculuk düşündüğüm saatlerde
sen ellerine bakmaya cesaret edemezsin
o sonsuz akşamların birinde
seni rüyalarımıza soyunuk düşmüş buluruz
her gece dünyanın birçok adamları
büyük bir ayna önünde dünyadan gizli soyunurlar
sen, küçük bir kuliste
yeni şarkıların için elbise değiştirirsin
bir kral gibi giyinmiş dünyalarda methin yapılır.
