o sessiz anlarda resimlere bakaraktan eskiyi hatırlamaktır.
sabah yeni olmak üzere idi şafak vakti gökyüzünün o turunculuğu ile güzel bir yaz gününe başlıyordun. masanın üstünde bir eski resim gözüne çarptı baktın düşündün belki tebessüm ettin. işte tam bu an da aklına albümün geldi ve açtın tek tek bakmaya başladın hatıralarına. gözünün önüne bir perde indi o sıra zaman gitti geriye döndün belki 1 hafta belki 1 yıl gerideydin. simalar canlandı aklında düşündün düşündün olaylar bir loş ışık içinde hafif hafif aydınlanıyordu. aydınlandı aydınlandı sesler belirdi kulağında şimdide. süreç içinde kayboldun anılarda. zaman geçti gitti güneşin ilk ışıkları doldu odaya o parlak kağıda basılmış resmin üstünde dans eden güneş ışıkları daha da bir güzellik kattı anına belki mutlu belki hüzünlü güzeldi resmedilmeye değer o anları tekrar yaşamak. sonra uzun süren gecenin bitiminde kapattın albüm kapağını ve derin bir iç çekerek keşke dedin. keşke her şey resmedilmeye değer olsa şu çivisi çıkmış dünyada.
