türkiye'de olması çok çok düşük bir ihtimal olan durumdur. zira, baba dediğimiz kişinin 70'lerde genç olduğunu varsayarsak o yılların ortamında ülkedeki yabancı müzik anlayışı abba, boney m gibi gruplardan ibaretti. "rock diye bir şey varmış" diyenler de deep purple, led zeppelin, pink floyd'dan haberdardı. bunların dışında romantik fransız şarkıcılara takılanlar vardı bir de. geri kalan kısım ya halk müziği ya arabesk ya sanat müziği ya da türkçe pop -ki o zamanki adıyla hafif batı müziği- dinlerdi.
o zamanlarda genç olduğunuzu düşünün. dünyanın bir yerinde metal müzik diye bir şey var ama siz bundan nasıl haberdar olacaksınız? ya avrupa'da gurbette olacaksınız yabancılardan öğreneceksiniz, ya da gurbette olan bir arkadaşınız yazın geldiğinde black sabbath kasedi getirecek de "bu ne lan" diye ufo gören masum köylü gibi apışıp kalacaksınız. sonra zaman geçecek bugün bir sözlük yazarının metalci babası olacaksınız. türlerinin koruma altına alınması gerekir böylelerinin.
günümüzde dünyanın global köy olmasının sonucunda her müzik tarzından kolayca haberdar olunabiliyor. artık küba müziği, latin müziği, viking metal vs... her tarzdan dinleyen var. yakında metalci babaların, rapçi annelerin devri başlayacak az kaldı. "metalci babaya sahip olmak" nasıl bir şeymiş, 15. 16. nesil yazarlar anlatacak.*
