çocukluğumda sokakta saatlerce maç yaptıktan sonra eve bacağım kanlar içinde gelmiştim ve annem direk pansuman falan yapmıştı ve dışarı çıkma demişti. ama nerde bende nasihat dinleyecek akıl. maç için bekliyolar diye çıktım aynı yaranın üstüne kapıdan çıkar çıkmaz birdaha düştüm. o günden beri diz kapağmda o iz durur öylece. ve her baktığımda büyük sözü dinlemenin önemini anlarım. *
