arkadaş taklidi yaparak yanında kalabilme seçeneğini kullanmak acı verir aşık insana, düşündüklerini, hissettiklerini söyleyememenin verdiği acı da cabası. uzun süreler izledim seni arkadaşın gibi, ellerini tutarken içim titriyordu aslında sen arkadaşça gözlerime baktığında, "hoşgeldin" derken yanağımdan öpüşünde ben senin mis gibi kokunu içime çekiyordum hasret duyarak. konuşurken dinlemiyordum aslında seni dudaklarını seyre dalıyordum hayranlıkla ve sen gülerken gerginleşen minik kulaklarını öpmek istiyordum kahkahalar arasındayken, her buluşmamızın sonunun geleceğini bilmek geriyordu beni gideceğini bilmekten nefret ediyordum ve sen bana "arkadaşım" derken, sana aşık olmaktan değil ama arkadaş taklidi yapıp seni kandırmış olmaktan hicap duyuyordum.
