sadece onun yazılarını okumak için aldığım radikal gazetesinin güzide köşebaşçıcısı. en arka sayfada yazdığı için arka kapak güzeli benzetmelerine ve dahi bir yığın hakarete maruz kalmış bir demokrasi neferi. demokrasi mahallemizin perihan ablası derdim ona. evet, çok sivri bir dili vardı fakat bu ülkede birilerini sokup zehri vermeden, yanılışın acısı ona tattırılmadan birşey olmuyor, anlaşılmıyor.
perihan mağden in gazeteden ayrılacağına dair yyaınladığı son yazısını sabah işe giderken saat 20 civarında dolmuşta okumuştum ve gözlerim dolmuştu. hatta tüm günüm haftam berbat geçmişti. alışkanlıklardan zoraki kopmak insanın zoruna gidiyor. halen radikal okumaya devam ediyorum, nuray mert iyi yazar, perihan ablanın taşlamalarından sık sık nasibini almasına rağmen vaktiyle muhafazakar kimliğini seviyorum.
ama perihan mağden demokrasi anlayışının zirvesidir diyebilirim. bu ülke okurlarına ağır gelmesi, fazla gelmesi gelişmemiş demokrasi anlayışımızdan kaynaklanıyor.
çok ama çok özlediğim bir köşebaşıcı idi. yerini almaya meyillenen kimse o boşluğu doldurabilmiş değil. ayrıca can yayınları tarafından kendisine açılmış blog ta sadece bir yeni yazı yayımlandı. sanırım bir gazetede yazmak gibi anlamlı değil blogda yazmak ama kendisi bilmeli ki vefakar ve iyi bir okuyucusu var. o yazsın yeter ki biz onu nerde olsa okuruz.
